Ο Νίκος Παπανδρέου λοιπόν, βλέπει το κακό να πλησιάζει. Έχει ζήσει πολύ έντονα τα πέτρινα χρόνια του αδελφού του
Γιώργου, τις εκλογικές του αποτυχίες αλλά και τη μεγάλη επιστροφή του στη μάχη ζωής με τον Βενιζέλο.
Ο Νίκος δεν θέλει τόσους κόπους και τόση προσπάθεια, να τις αφήσει να πάνε χαμένες, μόλις ένα χρόνο μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Γιώργο.
Έναν Γιώργο που έκανε πολλά λάθη, το ολέθριο ήταν η ανάθεση της Οικονομίας στον Παπακωνσταντίνου. Μιλάμε για λάθος εγκληματικό και διαρκείας, μια και ο Παπακωνσταντίνου παρέμεινε στη θέση του και μετά τον ανασχηματισμό.
Ο Νίκος βλέπει τον όλεθρο να πλησιάζει και σαν συγγραφέας οσμίζεται την εσωτερική οργή του πλήθους. Κι αυτή το φορά η οργή, δεν εκτονώνεται στους δρόμους και σε αθώες βιτρίνες. Είναι οργή «ύπουλη», σιγανό ποτάμι, που θα ξεσπάσει στις κάλπες και το αποτέλεσμα θα είναι πιο σοκαριστικό για τον Παπανδρέου προσωπικά, από το να μαζευόντουσαν δύο εκατομμύρια Έλληνες έξω από τη Βουλή και τα φωνάζαμε το αυτονόητο, δηλαδή πόσο μπουρδέλο είναι.
Ο Νίκος λοιπόν γνωρίζει πολύ κακά πως αν δεν πάει ο Γιώργος τώρα-μέσα στο Δεκέμβρη σε εκλογές-κι αν δεν διώξει αύριο το πρωί τον Παπακωνσταντίνου θ αναγκασθεί πολύ σύντομα να δραπετεύσει από το Μαξίμου.
-Γιώργο, κάνε εκλογές το Δεκέμβρη η μάζεψέ τα να φύγουμε!..., είναι η εισήγηση του αδελφού.
Εκτός κι αν αυτό είναι που θέλει στη πραγματικότητα ο Γιώργος Παπανδρέου και δεν μας το λέει. Εκτός κι αν συμβαίνει ότι και με τον Καραμανλή.
Αν φοβάται δηλαδή το τέρας της Οικονομίας και τους αιματηρούς συμβιβασμούς στην εθνική ακεραιότητα της χώρας και σπεύδει άρον άρον να παραδώσει τη εξουσία και ν αγοράσουν μαζί με τον Καραμανλή φάρμα στη Καλιφόρνια…kourdisto portokali
