Αντί να προβληματιστεί γιατί τα φορολογικά έσοδα
το πρώτο τρίμηνο του 2011-παρά τα συνεχόμενα μέτρα που έχει λάβει- είναι χαμηλότερα από τα αντίστοιχα του 2009, επιδίδεται σε αυτοσχεδιασμούς και ημίμετρα.
Αντί να επιδιώκει τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης αλλά και της φορολογητέας ύλης, μέσω της ανάπτυξης, των επενδύσεων, αλλά και της αύξησης του Α.Ε.Π. περιορίζεται στην αναζήτηση εσόδων από μια αγορά που δυσκολεύεται να δώσει
Αντί να προχωρήσει σε μια ουσιαστική παρέμβαση προς την κατεύθυνση δημιουργίας ενός σταθερού φορολογικού συστήματος, ξεσπά σε «κυνήγι μαγισσών», μέσω της κατάργησης των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών που ήταν συνδεδεμένες με την εξυπηρέτηση του πολίτη της Περιφέρειας.
Στο όνομα της κατά τα άλλα σωστής λογικής που θέλει τον πολίτη να μην έρχεται σε επαφή με τις εφορίες, καταργεί- χωρίς να διασαφηνίζει πως θα αναπληρωθεί- τη συντριπτική πλειοψηφία των περιφερειακών υπηρεσιών εκτιμώντας ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία θα προκύψουν έσοδα.
Ευχή θα ήταν ο φορολογούμενος πολίτης να μην χρειάζεται να μετακινείται στις Δ.Ο.Υ. για να εξυπηρετηθεί.
Δεν μπορεί ωστόσο το θέμα αυτό να μην αντιμετωπίζεται με ρεαλισμό αλλά και να αγνοούνται οι συνθήκες που επικρατούν σε απομακρυσμένες ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές, οι δυνατότητες που υπάρχουν, οι καθυστερήσεις στην τεχνολογική εξέλιξη, ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης της χώρας.
Υπ’ αυτή την έννοια, η υιοθέτηση καθαρά και μόνο λογιστικών λογικών δεν φαίνεται να οδηγεί στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα που είναι η αύξηση των εσόδων παρά μόνο στη αύξηση της ταλαιπωρίας του πολίτη και μάλιστα της περιφέρειας.
