Οι εργαζόμενοι στους περιφερειακούς δήμους δεν γνωρίζουν καν που θα παρουσιαστούν στις 3 Δεκεμβρίου που είναι η πρώτη εργάσιμη ημέρα του νέου έτους. Οι υπηρεσίες του κεντρικού δήμου δεν
γνωρίζουν το προσωπικό και τον εξοπλισμό των νέων δήμων. Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος σχεδιασμός για το πώς θα λειτουργήσουν οι νέοι δήμοι στις αρχές του νέου έτους. Ακόμη και η καθαριότητα που είναι βασικό στοιχείο της λειτουργίας των δήμων παραμένει ένα μεγάλο (αναπάντητο για την ώρα) ερωτηματικό.
Όλα αυτά αποδεικνύουν το προφανές… Την έλλειψη αξιόπιστων δεδομένων, μελετών, επιχειρησιακής συγκρότησης για τη μετάβαση στο νέο σχήμα της αυτοδιοίκησης. Η επίσπευσή του μπορεί να καταλήξει απλά στην εκτόνωση της φόρτισης της κοινωνίας από την κρίση, με την ψευδαίσθηση ότι «κάτι γίνεται».
Μόνο αυτό το «κάτι» γίνεται στη θεωρία και όχι στην πράξη που είναι και το ζητούμενο.
Και το χειρότερο! Μια πιθανή αποτυχία του ενδέχεται να απογοητεύσει και τελικά να «βάλει ταφόπλακα» στον ίδιο τον Καλλικράτη προβλήθηκε ως βασική συνιστώσα της δημοκρατικής διοικητικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη η χώρα. Γιατί ο Καλλικράτης μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη σε ευρύτερες ανατροπές που απαιτούνται για την επανεκκίνηση της χώρας (αποκέντρωση, άμεση δημοκρατία, δημοκρατικός αναπτυξιακός προγραμματισμός κλπ).
Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, όπως είναι η διοικητική αναδιοργάνωση, αφήνεται στην τύχη της με τις νέες δημοτικές αρχές να επωμίζονται το βάρος της έγκαιρης υλοποίησής της. Ένα βάρος που μοιάζει ασήκωτο...
